Franciszek Bryja, polski duchowny katolicki, był jednym z tych, którzy oddali swoje życie za wiarę. Urodził się 31 maja 1910 roku w Rajczy, miejscu, które na zawsze pozostało w jego sercu. Jego życie, niestety, zakończyło się tragicznie 4 maja 1942 roku w obozie Dachau, gdzie poniósł śmierć jako męczennik.
Jako Sługa Boży, Franciszek Bryja pozostaje symbolem poświęcenia oraz odwagi, a jego dziedzictwo inspiruje wielu ludzi, którzy dążą do prawdy oraz wierności swoim przekonaniom. Jego historia ukazuje, jak silna może być wiara, która potrafi przetrwać najciemniejsze czasy.
Życiorys
Franciszek Bryja był synem Józefa i Karoliny z domu Omyła. Rozpoczął swoją edukację w szkole podstawowej w Rajczy, a następnie kontynuował ją w wadowickim gimnazjum Collegium Marianum. W 1929 roku wstąpił do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, gdzie podjął studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Sucharach.
W dniu 15 sierpnia 1931 roku złożył profesję zakonną, a trzy lata później, 15 sierpnia 1934 roku, dokonał wieczystej konsekracji. 11 czerwca 1938 roku był dniem, w którym otrzymał święcenia kapłańskie. Następnie Franciszek został przeniesiony do Warszawy, gdzie rozwijał swoje zainteresowania na wydziale filologii klasycznej Uniwersytetu Warszawskiego.
Po wybuchu II wojny światowej zaangażował się w pracę naukową, biorąc udział w tajnym nauczaniu. Jednakże jego los zmienił się drastycznie, gdy 13 września 1941 roku został aresztowany przez gestapo. Został poddany brutalnym przesłuchaniom w więzieniu śledczym przy Al. Szucha, a następnie więziony jako zakładnik na Pawiaku. Jako jedyny z grupy czterech pallotynów, którzy zostali uwięzieni, Franciszek stanął przed sądem i został skazany na oboz koncentracyjny.
23 listopada 1941 roku przewieziono go do obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau, a w grudniu, do obozu zagłady Dachau, gdzie zarejestrowano go pod numerem 22196. Niestety, zginął w obozie, zagazowany w trakcie transportu inwalidów.
„Swoje młode ledwo zaczęte kapłańskie życie, swoje marzenia i nadzieje nie ziszczone, całe serce i dusze swoją, już dzisiaj oddaję w ręce Boga i Królowej Apostołów oraz Ofiaruję to wszystko dla pomyślnego rozwoju naszej świętej wiary katolickiej w Polsce i rozwoju polskiej prowincji księży pallotynów.”
Z relacji ks. Stefana Treuchla wynika, że ks. Franciszek Bryja pożegnał swoich współbraci w bardzo wzruszający sposób, z nadzieją wyrażoną w jego ostatnich słowach.
Proces beatyfikacyjny
Franciszek Bryja to dziedzic niezwykłej historii oraz duchowego dziedzictwa. Należy do 122 Sług Bożych, w odniesieniu do których 17 września 2003 roku zainicjowano proces beatyfikacji drugiej grupy polskich męczenników, którzy oddali swoje życie w trudnych czasach II wojny światowej.
W kulturze masowej
Ksiądz Franciszek Bryja odgrywa istotną rolę jako bohater w filmie Wandy Rollny zatytułowanym Czas wielkiej próby.
Przypisy
- Filmweb: Czas wielkiej próby. [dostęp 06.11.2008 r.]
- Franciszek Lach: Ks. Franciszek Bryja (życiorys). [dostęp 06.11.2008 r.]
- a b c d e f Słownik biograficzny Żywiecczyzny 1995, s. 35.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Marian Wiercigroch | Andrzej Urbański (ksiądz) | Cezary Popławski | Jacek Stolarski | Maciej Kreczmer | Antoni PoszowskiOceń: Franciszek Bryja